Hoewel het moederschap een van de meest lonende ervaringen van mijn leven is geweest, bracht het ook een onverwachte en slopende uitdaging met zich mee: mijn gevecht met mentale gezondheid.
Tijdens mijn zwangerschap werd ik geconfronteerd met een angstaanjagende realiteit toen ik een depressie en angststoornis ontwikkelde. De gebruikelijke vreugde en opwinding die gepaard gaan met het verwachten van een kind werden overschaduwd door gevoelens van angst en onzekerheid. En hoewel ik hoopte dat deze angsten zouden verdwijnen na de geboorte van onze dochter, bleven ze hardnekkig aanwezig en werden ze verergerd door de uitputting en stress van het moederschap.
Hoewel ik graag aan mijn herstel had willen werken, werd mijn vermogen om dit te doen ernstig belemmerd door de complexe zorgbehoeften van ons meisje. Onze dochter bleek een zorgenkindje te zijn, huilend bijna 16 uur per dag en nauwelijks slapend voor meer dan 45 minuten achter elkaar.
In de eerste 2 maanden onderging ze meerdere ziekenhuisopnames vanwege koorts, ademhalingsproblemen, gewichtsverlies en verborgen reflux.
Deze constante zorgen en arts bezoeken waren een nekslag voor mij. Terwijl ik vocht voor de gezondheid van onze dochter, raakte ikzelf verstrikt in een neerwaartse spiraal van donkere gedachten, gevoelloosheid en angstaanjagende intrusies. Ik verloor volledig het vertrouwen in de wereld om me heen en voelde me constant down en bedreigd, alsof iedereen ons kwaad wilde doen. Zelfs het verlaten van ons huis voelde als een overweldigende taak die ik met tegenzin moest volbrengen.